dr n.med. Maria Pomorska. 1. Na czym polega operacja? Operacje zeza należą do względnie bezpiecznych, zewnątrzgałkowych zabiegów okulistycznych i polegają na wzmocnieniu, osłabieniu lub transpozycji określonych mięśni gałkoruchowych. Zabieg jednoczasowo wykonuje się na 1-3 mięśniach jednego oka. Operacja może być przeprowadzona Operacja zeza u dorosłych Wieliczka i okolice. Bezpośrednio w Wieliczce nie dysponujemy placówką wykonującą operacja zeza u dorosłych, natomiast możemy zaproponować wykonanie zabiegu w jednej z 1 innych klinik z okolicy Wieliczki. Operacja zeza u dorosłych można przeprowadzić m.in. w Szpital św. Blok: D. Piętro: 1. Gabinety nr: 5124, 5125, 5127. Konsultacje w Poradniach są udzielane w ramach ubezpieczenia zdrowotnego (nieodpłatnie) na podstawie skierowania z Oddziałów Szpitalnych, Poradni Specjalistycznych i Lekarzy Rodzinnych. W dniu pierwszej wizyty pacjent/opiekun zobowiązany jest do wcześniejszego zarejestrowania się i Zez u dzieci: rodzaje. zez u dzieci: towarzyszący – zezujące oko ma stały kąt odchylenia, ale porusza się zgodnie z okiem zdrowym. Zależnie od kąta odchylenia, taki zez może być zbieżny, rozbieżny, skośny, ku górze albo ku dołowi. Jeśli pojawia się on raz w jednym, raz w drugim oku, nosi miano zeza naprzemiennego. Zez może powstać nie tylko w wieku niemowlęcym lub we wczesnym dzieciństwie, ale może ujawnić się u starszych dzieci, a także u dorosłych. Początek zeza jest wówczas nagły i zazwyczaj objawia się dwojeniem obrazu. Możliwe przyczyny nagłego zeza to m.in. uraz fizyczny lub psychiczny, choroba tarczycy, infekcje, zmiany naczyniowe. menyiasati posisi rumah lebih rendah dari jalan. ten tekst przeczytasz w 10 minut Zez to choroba polegająca na nieprawidłowym ustawieniu gałek ocznych. Zwykle jest on połączony z różnymi rodzajami zaburzeń widzenia jednoocznego lub dwuocznego. U dzieci z zezem jedna gałka oczna może się obracać na zewnątrz lub wewnątrz, ale też do góry lub w dół. Najczęstszym objawem zeza jest niesymetryczne ustawienie osi oczu. galitsin / Shutterstock Potrzebujesz porady? Umów e-wizytę 459 lekarzy teraz online Czym jest zez? Jakie są rodzaje zeza? Jakie są przyczyny zeza? Jakie są objawy zeza? Zez u niemowląt Jak wygląda leczenie zeza? Operacyjne leczenie zeza u dzieci a powikłania Jak długo trwa leczenie zeza u dzieci? Zez a leniwe oko Diagnostyka zeza Zez u dzieci i skutki nieleczenia Czy zez może wróci po przeprowadzonej operacji? Zez a częstotliwość występowania Zez u dzieci - profilaktyka Czym jest zez? Zez to choroba, polegająca na nieprawidłowym ustawieniu gałek ocznych. Najczęściej towarzyszą im również objawy związane z zaburzeniami widzenia. Zez sprawia, że gałki oczne dziecka mogą poruszać się zarówno do środka, jak i na zewnątrz. Zdarza się również, że nieprawidłowy ruch gałek ocznych dotyczy ruchu do góry lub do dołu. Charakter zeza może być zarówno zmienny, jak i stały. Jeżeli zez ma charakter stały, objawy są widoczne cały czas. Z kolei charakter zmienny oznacza, że zez może się pojawiać i znikać. Choroba wywołuje wiele problemów, które nie wiążą się jedynie z aspektami estetycznymi. Zez może również mieć poważne konsekwencje zdrowotne. Sprawdź: Zez - kiedy zgłosić się do lekarza? Jakie są rodzaje zeza? W literaturze fachowej można znaleźć wiele podziałów i rodzajów zeza. Wśród nich warto zwrócić uwagę na podział zeza na: zez jednostronny - mamy z nim do czynienia, gdy zez dotyczy tylko jednego oka; zez naprzemienny - mamy z nim do czynienia, gdy zez dotyczy na zmianę raz jednego, raz drugiego oka. Ponadto bardzo popularnym podziałem zeza jest podział choroby ze względu na kierunek odchylania oka. Z tego względu wyróżniamy: zez zbieżny - polegający na odchylaniu oka w kierunku nosa; zez rozbieżny - polegający na odchylaniu oka w kierunku skroni; zez ku górze - polegający na odchylaniu oka w kierunku czoła; zez ku dołowi — polegający na odchylaniu oka w kierunku brody. Kolejnym podziałem, który warto wymienić, jest podział zeza na: zez ukryty - związany jest on z zaburzeniami równowagi mięśni ocznych, które mogą być odpowiedzialne za wyłączenie się widzenia obuocznego i problemów z fuzją, czyli scalaniem obrazu z obu oczu; zez jawny towarzyszący - może być on wynikiem trwałego odchylenia osi jednego oka w stosunku do osi drugiego oka, które jest ustawione na wprost. Dzieje się tak w konsekwencji zaburzeń równowagi pomiędzy oddziałującymi na siebie poszczególnymi grupami mięśni ocznych; zez jawny nietowarzyszący - jego inna nazwa to porażenny. Powstaje on wskutek porażenia nerwu zaopatrującego daną grupę mięśni ocznych. W ten sposób dochodzi do zablokowania możliwości poruszania gałką oczną w określoną stronę. Sprawdź: Czym jest siatkówczak? Jakie są przyczyny zeza? Przyczyn zeza może być wiele. Na nieprawidłowe ustawienie gałek ocznych może wpływać wiele czynników. Wśród najważniejszych przyczyn zeza należy uwzględnić: niemiarowość oka, czyli wady refrakcji; choroby gałki ocznej lub oczodołu; urazy okolic oka, przez co może dojść do zmniejszenia ruchomości gałki; choroby mięśni ocznych oraz ich unerwienia; czynniki genetyczne; uszkodzenia mózgowia; choroby ośrodkowego układu nerwowego. Jakie są objawy zeza? Najbardziej charakterystycznym objawem zeza jest widoczne, nieprawidłowe ustawienie gałek ocznych. Objaw ten jest jednak niewidoczny w przypadku zeza ukrytego. Zez może zostać również wykryty w czasie badania, ale też choroba może ujawnić się sama, gdy widzenie obuoczne osłabnie. U takich osób nieprawidłowe ustawienie gałek ocznych zaczyna być widoczne z upływem czasu. Wówczas pacjent zaczyna wiedzieć podwójnie. Zeza można także rozpoznać po zachowaniu dziecka. Dzieci, dokładniej te starsze, uskarżają się bóle głowy bądź pieczenie oczu. W przypadku młodszych pociech, jest to już trudniejsze, gdyż te nie potrafią jeszcze mówić i tym samym zakomunikować rodzicom, że coś jest nie tak. Wtedy oprócz oczywistych, mogłoby się wydawać, objawów, czyli zezowania, należy zwrócić uwagę na takie zachowania jak: brak ruchu oka dziecka w którymś z kierunków; przymrużanie, przymykanie lub też pocieranie oczu; przysuwanie się do telewizora; zbliżanie przedmiotów do oczu; niechęć do rysowania. Gdyby któreś z wymienionych zachowań pojawiło się u dziecka, należy jak najszybciej zabrać je do lekarza okulisty. Są to bowiem objawy mogące świadczyć o pewnych nieprawidłowościach wzroku u dziecka. Sprawdź, kiedy noworodek zaczyna widzieć: Rozwój wzroku dziecka Zez u niemowląt Zez często pojawia się u noworodków. Można go bardzo szybko wykryć, bo już 3 miesiące po narodzinach u dziecka oczy powinny być ustawione równolegle. Jest on jednak wynikiem tzw. leniwego oka u maluchów. Oznacza to, że dzieci niedowidzą i tylko jedno oko przekazuje informację z oka do mózgu. Widzenie w drugim oku jest w tym czasie mocno osłabione. Z początku oczy noworodka wędrują. Dzieci potrafią skupić wzrok na niewielkich przedmiotach dopiero ok. 3-4 miesiąca życia niemowlaka. Oczy malucha powinny mieć zdolność do równoległego ustawienia. W wieku 6 miesięcy niemowlę powinno już potrafić skupiać wzrok na bliskich mu osobach, a nawet odległych przedmiotach. Rodzice dziecka powinni zastanowić się nad wizytą u okulisty, jeżeli widoczny zez u niemowlaka będzie się utrzymywał powyżej 4 miesiąca życia. Pamiętajmy, że zez to nie tylko defekt kosmetyczny. Schorzenie może mieć określone konsekwencje zdrowotne. Jeżeli rodzice są zaniepokojeni, powinni udać się do okulisty. W czasie wizyty lekarz oceni ostrość oraz jakość widzenia dziecka w każdym oku. Wykonuje to poprzez obserwację zachowania się gałek ocznych, gdy podążają za kolorową zabawką. Częstym testem jest np. zasłanianie na zmianę oczu dziecka, dzięki czemu można łatwo sprawdzić, które oko zezuje. Ponadto lekarz może zlecić wykonanie badanie dna oka, co wykluczy np. nowotwór oka. Jak wygląda leczenie zeza? Skuteczność leczenia zeza zależy od odpowiednio dobranej terapii. Bardzo ważne jest, aby leczenie wdrożyć jak najwcześniej. Jest to ważne dlatego, że nieleczony zez może być przyczyną wielu nieprzyjemnych dolegliwości, jak chociażby bóle głowy, czy oczu. Może także skończyć się rozwinięciem się niedowidzenia, którego z kolei całkowite wyleczenie jest możliwe tylko do około 8-10 roku życia. U dzieci zez jest często leczony poprzez zasłonięcie zdrowego oka. Wówczas oko chore zmuszone jest do większego wysiłku. Oprócz tego stosuje się ćwiczenia percepcji, konwergencji i ćwiczenia pleoptyczne. Ponadto poprawę można również osiągnąć poprzez zakraplanie oczu płynem rozszerzających źrenicę do zdrowego oka. Ten zabieg sprawi, że obraz na zdrowym oku się zamazuje. Zdarza się również, że lekarz podejmuje decyzję o leczeniu operacyjnym. Dzieje się tak w przypadku zeza skośnego, pionowego lub też zeza o dużym kącie. Zabieg taki przeprowadza się pod pełną narkozą i polega na ingerencji w mięśnie odpowiadające za poruszanie gałką oczną. Jeżeli mięśnie wymagają osłabienia, przesuwa się je tyłowi, a jeśli wymagają wzmocnienia, skraca się je. Należy jednak dodać, że przed operacją (najpóźniej dwa tygodnie przed zabiegiem) trzeba przeprowadzić kilka badań takich jak np.: morfologię z rozmazem, badanie na obecność antygenu HBS, badanie układu krzepnięcia, badanie poziomu sodu i potasu we krwi, czy badanie HCV. Decyzja o tym, czy potrzebna będzie operacja, jest w dużej mierze zależna od wieku dziecka, im jest starsze, tym prawdopodobieństwo rośnie. Po zabiegu dziecko powinno nadal pozostawać pod opieką lekarza. Operacyjne leczenie zeza u dzieci a powikłania Jeżeli chodzi o powikłania po operacyjne, w przypadku leczenia zeza u dzieci, to zdarzają się one stosunkowo rzadko. Wśród najczęstszych powikłań wymienia się niedostateczną korekcję zeza. Czasem dojść może do wystąpienia niewielkiego astygmatyzmu, który jednak z czasem na ogół przemija. Innymi, możliwymi powikłaniami operacji zeza u dzieci są: perforacja twardówki, zgubienie lub zsunięcie mięśnia, zakażenie pooperacyjne, ziarniniak w miejscu szwów. Należy jednak podkreślić, że zdarzają się one bardzo rzadko. Warto dodać, że w większości placówek medycznych, w przypadku tego typu zabiegów stosuje się rozpuszczalne szwy. Zabieg ten jest refundowany w pełni przez NFZ. Jak długo trwa leczenie zeza u dzieci? Długość leczenia zeza u dziecka jest uzależniona od ciężkości schorzenia (wielkości kąta zeza, głębokości niedowidzenia), a także wieku samego dziecka. Faktem jest, że im wcześniej rozpoczniemy leczenie, tym szybciej dziecko zostanie wyleczone, należy jednak mieć na uwadze, że leczenie zeza trwa zazwyczaj kilka lat. Zez a leniwe oko Czasem ustawienie oka w zezie prowadzi u małego dziecka do rozwoju niedowidzenia w tym oku. Niedowidzenie, czyli tzw. leniwe oko, jest obniżeniem ostrości wzroku bez organicznej przyczyny. Zachodzi, gdy jedno oko słabo widzi przez brak współdziałania między okiem a mózgiem. Najczęściej z "leniwym okiem" mamy do czynienia tylko w jednym oku. Gdy mówimy o schorzeniu, jakim jest zez to w takim przypadku jedno z oczu skupione jest poza obiektem, na który patrzy chory. Wtedy też mózg ukazuje swoją naturalną skłonność do ignorowania nieostrych obrazów, co powoduje, że oko, w którym właśnie taki obraz powstaje, staje się z czasem coraz słabsze. Ostatecznie, oko takie może zostać w tej pozycji już na zawsze, stając się okiem niedowidzącym. Dlatego też tak ważne jest, by jak najszybciej rozpoznać niedowidzenie. Diagnostyka zeza W przypadku diagnozowania zeza u dzieci jest to raczej dosyć problematyczne i wynika z faktu, że dzieci często nie chcą współpracować i utrudniają badanie poprzez zasłanianie oczu, czy płacz a wszystkiemu nie pomaga również ich problem z utrzymaniem na dłużej koncentracji. Jest jednak kilka różnych badań poznaczonych właśnie dla dzieci. Jednym z nich jest test naprzemiennego zasłaniania oczu (cover test), w którego czasie jedno oko zasłania się ręką, ciemnym szkłem czy zasłonką, a drugie w tym samym czasie patrzy na wprost na wskazany punkt. Jeżeli to oko zezujące jest zasłonięte, to jego odsłonięcie, nie powoduje zmiany w postaci ruchu oczu, ponieważ niezasłonięte oko zdrowe "prowadzi" i utrzymuje swą linię widzenia na wprost. Jeżeli jednak to właśnie zdrowe oko jest zasłonięte, a oko zezujące patrzy na wprost, to oko które "prowadzi" po usunięciu zasłonki, zaczyna patrzeć na wprost, co powoduje ustawienie się w zezie oka zezującego. Oprócz tego stosuje się też testy: Hirschberga, Krimskiego, Muchy, Langa, Motyla, TNO. W diagnostyce nie tylko bada się ruchy oka i kąt zeza, ale również widzenie obuoczne, które sprawdza właśnie na testach i wykorzystując specjalne urządzenie zwane synoptoforem. Dzięki temu można określić prawidłową pracę mięśni oka i prawidłowy odbioru bodźców wzrokowych, co z kolei sprawia, że można poznać przyczynę, jak i rodzaj zeza. Wszystko to jest niezbędne do wdrożenia odpowiedniego leczenia. W diagnostyce zeza wykorzystuje się również skiaskopię, czyli badanie polegające na oświetleniu źrenicy pacjenta z odległości 1 m i obserwacji w jej obrębie ruch cienia. Dzięki zastosowaniu soczewek okularowych o różnej mocy, można dokładnie zmierzyć wadę refrakcji. Skiaskopię przeprowadza się u dzieci po wcześniejszym farmakologicznym porażeniu akomodacji za pomocą specjalnych kropli. Takie zakroplenie oczu wymaga odczekania około 30 minut. Refakcję można też zbadać dzięki badaniu komputerowemu, które to jest oparte na zasadzie automatycznej skiaskopii przy użyciu podczerwieni. Jednak ta wersja badania jest trudna w wykonaniu z powodu braku chęci współpracy ze strony dziecka. Po skiaskopii i badaniu komputerowym, ostrość wzroku jest badana ponownie po założeniu szkieł próbnych. Należy dodać, że w diagnostyce zeza wykonuje się także badanie dna oka, dzięki któremu możliwe jest rozpoznanie niektórych groźnych przyczyn zeza np. nowotworów oka. Przed tym badaniem również należy zakroplić oczy dziecka (rozszerzone dzięki temu źrenice ułatwiają dokładniejszą obserwację dna oka). Warto w tym miejscu napomknąć, że seria przeprowadzanych badań może zająć sporo czasu, z tego też powodu należy zarezerwować przynajmniej 2 godziny na wizytę u specjalisty. Zez u dzieci i skutki nieleczenia Nieleczone schorzenie, jakim jest zez, może prowadzić do obniżonej ostrości widzenia i niedowidzenia jednoocznego. Wynika to bowiem z powstającego w niewłaściwym miejscu siatkówki obrazu, który tłumiony jest w celu uniknięcia dwojenia. Tego typu zaburzenia z kolei prowadzą do niemożliwości wykształcenia się widzenia przestrzennego. Z tego też powodu dzieci, u których nie został wyleczony zez, będą miały ogromne problemy w dorosłym życiu (nie będą mogły np. zdobyć uprawnień do kierowania pojazdami) i nie będą mogły podjąć pracy w wielu zawodach. Jest to również problem natury estetycznej. Nieleczony zez może być też tragiczny w skutkach z innych jeszcze powodów. Może on bowiem prowadzić do opóźnienia w rozwoju. Wynika to z faktu, że dziecko mające zeza nie widzi prawidłowo, a to z kolei sprawia, że będzie miało problemy z np.: rozróżnieniem i rozpoznawaniem kształtów; poruszaniem się, chodzeniem i siadaniem; nauką w późniejszym wieku. Na szczęście im szybciej zez zostanie zauważony, tym szybciej będzie można rozpocząć leczenie i tym samym zwiększyć szanse dziecka na uniknięcie tego typu problemów. Czy zez może wróci po przeprowadzonej operacji? Większość pacjentów zauważa poprawę po jednym epizodzie operacji. Nie zawsze jest możliwe dokładne przewidzenie ilości korekcji mięśni oka potrzebnej do osiągnięcia idealnego ustawienia oczu w każdym kierunku, a zdarza się też, że zez powraca z czasem. Dość często zdarza się, że dzieci (i dorośli) z czasem wymagają dalszego leczenia chirurgicznego. Zez a częstotliwość występowania W przypadku zeza ukrytego, ten występuje u ponad 50% osób. W przypadku dzieci wartość ta wynosi tylko od 4 do 5 procent i wynika z faktu, że skuteczne leczenie zeza jest właśnie możliwe tylko u nich. Jeśli chodzi o zez towarzyszący to coraz rzadziej stwierdza się go u dorosłych. U dorosłych, zez towarzyszący jest efektem zaniedbań leczenie w młodszym wieku. Z kolei zez porażenny występuje częściej u dorosłych niż u dzieci. Warto dodać, że dość często można zauważyć jak dzieci same, przez krótki czas, robią zeza, gdy są zmęczone lub marzą na jawie. Niemowlęta czasami krzyżują oczy - jest to całkiem normalne, zdarza się to, zwłaszcza gdy są zmęczone. Jednak przyjmuje się, że około 1 na 500 dzieci ma zeza, który jest czymś więcej niż tylko sporadycznym zmęczeniem. Zez u dzieci - profilaktyka W przypadku niektórych postaci zeza, można je wcześnie wykryć dzięki wykonaniu u małych dzieci, badań profilaktycznych. Najlepiej przeprowadzić takie badania w wieku niemowlęcym lub miedzy 2 a 4, bądź 6 a 7 rokiem życia (a także, wtedy gdy zauważymy niepokojące objawy u dziecka). Trzeba dodać, że badania tego typu, należy koniecznie wykonać w przypadku tzw. wcześniaków, ponieważ u nich zez, a także wady refrakcji, występują częściej niż u dzieci urodzonych o czasie, oraz u dzieci pochodzących z rodzin, u których stwierdzono: wady refrakcji, zez, niedowidzenie, czy wrodzone choroby oczu. Treści z serwisu mają na celu polepszenie, a nie zastąpienie, kontaktu pomiędzy Użytkownikiem Serwisu a jego lekarzem. Serwis ma z założenia charakter wyłącznie informacyjno-edukacyjny. Przed zastosowaniem się do porad z zakresu wiedzy specjalistycznej, w szczególności medycznych, zawartych w naszym Serwisie należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem. Administrator nie ponosi żadnych konsekwencji wynikających z wykorzystania informacji zawartych w Serwisie. Potrzebujesz konsultacji lekarskiej lub e-recepty? Wejdź na gdzie uzyskasz pomoc online - szybko, bezpiecznie i bez wychodzenia z domu. zez oko okulista wzrok oczy leczenie zeza Ponowna operacja zeza - kiedy jest konieczna? Zez to choroba, która nie jest jedynie problemem natury estetycznej. Nieleczony zez może mieć poważne konsekwencje dla zdrowia i rozwoju dziecka. Jedną z metod... Marta Pawlak Korekcja zeza u dzieci - jakie przynosi efekty? Zez to choroba, która nie powinna być traktowana jedynie jak defekt kosmetyczny. Większość osób nie zdaje sobie sprawy, że zez może mieć poważne konsekwencje... Marta Pawlak Operacyjne leczenie zeza u dzieci Zez może mieć wiele przyczyn. Problem może wynikać z zaburzeń mięśni odpowiedzialnych za ruch gałek ocznych. Z tego względu kąt widzenia w jednym oku zmienia się... Marta Pawlak Nieoperacyjne leczenie zeza u dzieci Zez to choroba, która rozwija się w wyniku nieodpowiedniego ustawienia gałek ocznych. Zez często ujawnia się w momencie narodzin. Zwykle powiązany jest on z... Marta Pawlak Metody leczenia zeza u dzieci Zez jest uważany za chorobę. Polega ona na nieprawidłowym ustawieniu gałek ocznych. Najczęstszym i najłatwiej zauważalnym objawem jest charakterystyczny wygląd... Marta Pawlak Zez - przyczyny, rodzaje, diagnostyka. Czy zeza można leczyć? Zez to nieprawidłowe ustawienie gałek ocznych. Może być fizjologiczny u małych dzieci. Może występować jedno- lub obustronnie. Kiedy zgłosić się do lekarza i jak... Anna Krzpiet Człowiek z zezem widzi płasko Na przerwach dzieciaki ze szkoły podstawowej uczą się robić zeza, przysuwając palec coraz bliżej do nosa. W gabinetach strabologicznych inne dzieci uczą się, jak... Julia Wolin Zez niemile widziany na przyjęciu Od 6 roku życia dzieci z zezem są mniej chętnie zapraszane na przyjęcia urodzinowe od swoich zdrowych rówieśników, donoszą badania szwajcarskich naukowców -... Zez zbieżny i rozbieżny u niemowlaka - objawy, leczenie Zez występuje wtedy, gdy przy patrzeniu na wprost ustawienie tęczówek jest inne niż prawidłowe - na wprost. Laserowa korekcja wzroku a choroba zezowa Refrakcyjne wady wzroku to przypadłość, od której może być zależna choroba zezowa a wymagająca odmiennego leczenia. W przypadku wad takich jak dalekowzroczność,... Marlena Kostyńska data publikacji: 21:12, data aktualizacji: 21:27 ten tekst przeczytasz w 4 minuty Zez może mieć wiele przyczyn. Problem może wynikać z zaburzeń mięśni odpowiedzialnych za ruch gałek ocznych. Z tego względu kąt widzenia w jednym oku zmienia się względem drugiego. Przyczyną tej choroby mogą być jednak również choroby dziedziczne, infekcje wywołujące stan zapalny, a nawet nowotwory oczu. Mazur Potrzebujesz porady? Umów e-wizytę 459 lekarzy teraz online Jakie są przyczyny zeza? Jakie są objawy zeza u dzieci? Jak diagnozuje się zeza? Na czym polega leczenie operacyjne zeza u dzieci? Zez jest chorobą, która nieleczona może mieć poważne konsekwencje zdrowotne. Schorzenie polega na nieprawidłowym ustawieniu gałek ocznych względem osi widzenia. Oznacza to, że oko lub oczy dziecka „uciekają” w kierunku nosa lub skroni. Jedną z metod leczenia jest operacja. Na czym polega zabieg? Jakie są przyczyny zeza? Przyczyn zeza u dzieci może być kilka. Wzrok dziecka kształtuje się na bardzo wczesnym etapie rozwoju, dlatego rodząc się, dziecko nie ma jeszcze w pełni rozwiniętego tego zmysłu. Dziecko po narodzinach odbiera wszelkie bodźce wzrokowe, jednak są one bardzo ograniczone, obraz nieostry i w szarościach. Oczy dziecka dojrzewają wiele miesięcy, dlatego też zez w okresie noworodkowym i wczesnego niemowlęctwa jest zjawiskiem normalnym, które jednak należy obserwować. Zez na tym etapie jest spowodowany niedostatecznym wykształceniem wzroku i mięśni oczu. Należy jednak pamiętać, że zez może być objawem wielu poważnych wad wrodzonych oraz chorób. Dlatego tak ważne jest, aby obserwować swoje dziecko. Jeżeli rodziców cokolwiek zaniepokoi, powinni oni jak najszybciej skonsultować to z okulistą. Okulista będzie w stanie sprawdzić ostrość widzenia, a także rodzaj i kąt zeza. Może on również ocenić budowę gałek ocznych i podpowie jakie metody leczenia, czy ćwiczenia należy wprowadzić. Sprawdź: Nieoperacyjne leczenie zeza u dzieci Jakie są objawy zeza u dzieci? Zez nie jest tylko defektem kosmetycznym. Jego podstawowy objaw jest łatwo zauważalny, ponieważ zazwyczaj oczy lub oko dziecka ucieka w kierunku skroni, lub nosa. Nie jest to jednak jedyny objaw zeza. O nieprawidłowościach może również świadczyć mrużenie oczu przez dziecko, przekrzywianie głowy lub przymykanie jednego oka, gdy dziecko się czemuś przygląda. Takie objawy są wskazaniem do konsultacji okulistycznej. Zez u dziecka pojawia się zazwyczaj w postaci zbieżnej, co oznacza, że jedno lub oba oczy dziecka kierują się w kierunku nosa. Ta forma zeza pojawia się głównie u dwu- i trzylatków. Jest to częsta przyczyna nadwzroczności. Objawy zeza są początkowo nie stałe, co oznacza, że pojawiają się od czasu do czasu. Jednak z czasem może on przyjąć formę stałą. Objawem zeza rozbieżnego jest ustawienie się gałek ocznych w kierunku skroni. Początkowo również zez ten nie musi być widoczny przez cały czas. Oczko ucieka dziecku, np. gdy się zamyśli lub czemuś przygląda. Objawy będą się różnić również w przypadku zeza skośnego. Wynika on z niedowładu mięśnia górnego skośnego. Zez skośny może być nabyty lub wrodzony. O tym rodzaju zeza mogą świadczyć np. nietypowe pozycje ciała, spowodowane wyrównawczym przekrzywianiem głowy przez dziecko. W tym przypadku dziecko przekrzywia głowę w stronę zdrowego oka, obniża brodę lub też skręca głowę w tę stronę. Sprawdź: Metody leczenia zeza u dzieci Jak diagnozuje się zeza? Wczesna diagnostyka zeza jest bardzo ważna dla skuteczności wprowadzonej metody leczenia. Im wcześniej rozpoznane schorzenie, tym większe szanse na skuteczne leczenie. Zazwyczaj lekarz rozpoznaje zeza już podczas szczegółowego wywiadu lekarskiego zbieranego od rodziców, dlatego warto bacznie obserwować swoje dziecko i reagować, gdy cokolwiek nas zaniepokoi. Okulista może również w ramach diagnostyki wykonać następujące badania okulistyczne: określenie ostrości widzenia; pomiar kąta widzenia; ocena ustawienia gałek ocznych; kontrola widzenia w każdym z oczu. Dzięki tym badaniom lekarz może nie tylko zdiagnozować zeza, ale też określić jego rodzaj i ustalić metody oraz kolejne etapy leczenia. Jeżeli zaistnieje taka potrzeba, lekarz może również zlecić inne dodatkowe badania lub konsultacje u innych specjalistów. Wczesna diagnoza i decyzja o rozpoczęciu leczenia ma ogromne znaczenie, ale jego przebiegu. Należy jednak pamiętać, że zez nie powinien budzić naszego zaniepokojenia jedynie u noworodków i dzieci we wczesnym okresie niemowlęctwa. Stan ten wymaga jednak obserwacji. Jeżeli zez utrzymuje się u niemowląt trzymiesięcznych, należy to uznać za stan nieprawidłowy, który wymaga konsultacji. Diagnostyka zeza może obejmować: badanie ostrości wzroku; testy refleksów rogówkowych; testy polegające na naprzemiennym zasłanianiu i odsłanianiu oczu; badanie ruchów gałek ocznych; badanie refleksji i fiksacji oczu; badanie przedniego odcinka oka oraz dna oka; określenie kąta zeza. Na czym polega leczenie operacyjne zeza u dzieci? Leczenie operacyjne zeza jest uzależnione od danego przypadku. W czasie operacji można wzmocnić lub osłabić mięśnie odpowiadające za ruchy gałki ocznej. Operacja jest przeprowadzana pod pełną narkozą i pod okiem anestezjologa. Zabieg ten trwa ok. 30 minut. Następnie przez kolejne 1-2 dni pacjent przebywa na oddziale szpitalnym pod obserwacją. Okres dochodzenia do siebie trwa ok. 6 tygodni. Zanim lekarz wykona operację zeza, konieczne jest wykonanie określonych badań. Należy wykonać: morfologię; badanie poziomu cukru we krwi - należy pamiętać, aby badanie wykonać na czczo; badanie HCV; badanie krzepnięcia krwi; badanie poziomu sodu i potasu we krwi. Operację zeza wykonuje się zawsze na czczo, co oznacza, że pacjent może zjeść ostatni posiłek ok. 6 godzin przed godziną planowanej operacji. Ważne jest, aby ściśle przestrzegać zaleceń lekarza. Treści z serwisu mają na celu polepszenie, a nie zastąpienie, kontaktu pomiędzy Użytkownikiem Serwisu a jego lekarzem. Serwis ma z założenia charakter wyłącznie informacyjno-edukacyjny. Przed zastosowaniem się do porad z zakresu wiedzy specjalistycznej, w szczególności medycznych, zawartych w naszym Serwisie należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem. Administrator nie ponosi żadnych konsekwencji wynikających z wykorzystania informacji zawartych w Serwisie. zez zaburzenia widzenia wzrok oczy oko Ponowna operacja zeza - kiedy jest konieczna? Zez to choroba, która nie jest jedynie problemem natury estetycznej. Nieleczony zez może mieć poważne konsekwencje dla zdrowia i rozwoju dziecka. Jedną z metod... Marta Pawlak Korekcja zeza u dzieci - jakie przynosi efekty? Zez to choroba, która nie powinna być traktowana jedynie jak defekt kosmetyczny. Większość osób nie zdaje sobie sprawy, że zez może mieć poważne konsekwencje... Marta Pawlak Nieoperacyjne leczenie zeza u dzieci Zez to choroba, która rozwija się w wyniku nieodpowiedniego ustawienia gałek ocznych. Zez często ujawnia się w momencie narodzin. Zwykle powiązany jest on z... Marta Pawlak Metody leczenia zeza u dzieci Zez jest uważany za chorobę. Polega ona na nieprawidłowym ustawieniu gałek ocznych. Najczęstszym i najłatwiej zauważalnym objawem jest charakterystyczny wygląd... Marta Pawlak Zez u dziecka - rodzaje, objawy, diagnostyka, leczenie. Skuteczność operacji zeza Zez to choroba polegająca na nieprawidłowym ustawieniu gałek ocznych. Zwykle jest on połączony z różnymi rodzajami zaburzeń widzenia jednoocznego lub dwuocznego.... Marta Pawlak Zez - przyczyny, rodzaje, diagnostyka. Czy zeza można leczyć? Zez to nieprawidłowe ustawienie gałek ocznych. Może być fizjologiczny u małych dzieci. Może występować jedno- lub obustronnie. Kiedy zgłosić się do lekarza i jak... Anna Krzpiet Człowiek z zezem widzi płasko Na przerwach dzieciaki ze szkoły podstawowej uczą się robić zeza, przysuwając palec coraz bliżej do nosa. W gabinetach strabologicznych inne dzieci uczą się, jak... Julia Wolin Zez niemile widziany na przyjęciu Od 6 roku życia dzieci z zezem są mniej chętnie zapraszane na przyjęcia urodzinowe od swoich zdrowych rówieśników, donoszą badania szwajcarskich naukowców -... Zez zbieżny i rozbieżny u niemowlaka - objawy, leczenie Zez występuje wtedy, gdy przy patrzeniu na wprost ustawienie tęczówek jest inne niż prawidłowe - na wprost. Laserowa korekcja wzroku a choroba zezowa Refrakcyjne wady wzroku to przypadłość, od której może być zależna choroba zezowa a wymagająca odmiennego leczenia. W przypadku wad takich jak dalekowzroczność,... Marlena Kostyńska Zez to dolegliwość występująca bez względu na wiek. Główny symptom to nierówne ustawienie gałek ocznych. Skutkiem są nie tylko problemy dotyczące wyglądu, ale także kłopoty zdrowotne, którym w większości przypadków można zapobiec poprzez zastosowanie dobrze dobranego treści Zez – przyczyny, rodzaje Leczenie zeza u dorosłych Zez u niemowląt i dzieci – leczenie W leczeniu zeza stosuje się szkła kontaktowe, korektę laserową, a bywa, że również zabiegi chirurgiczne. W przypadku dzieci realne jest całkowite wyeliminowanie problemu, o ile wada zostanie wykryta wcześnie, a metody leczenia są dobrane odpowiednio do charakteru zaburzeń. Zez – przyczyny, rodzaje Zez to choroba, którą charakteryzuje brak symetrii w położeniu gałek z odchyleniem oka w jakąś stronę, np. w kierunku nosa. Wcześnie zdiagnozowana wada w większości przypadków jest możliwa do skorygowania lub całkowitego wyleczenia, jednak nie zawsze jest widoczna na pierwszy rzut oka. Częste przyczyny zeza to wady refrakcji wzroku, takie jak: krótkowzroczność, nadwzroczność, astygmatyzm i starczowzroczność. Istotne są jednak również czynniki genetyczne, choroby ośrodkowego układu nerwowego, gałki ocznej i oczodołu oraz choroby mięśni i unerwienia oczu. Istnieją ponadto przypadki występowania, w których nie ustalono jednoznacznie przyczyny. To tzw. stany idiopatyczne. Ze względu na charakter zezowania i kierunek odchylenia gałki ocznej, schorzenie to można podzielić na kilka rodzajów. Wyróżnia się następujące rodzaje zeza: zez jednostronny, czyli stałe zezowanie tego samego oka; zez naprzemienny, tzn. zezowanie na zmianę raz jednego, raz drugiego oka; zez ukryty (niewidoczny) powstający w wyniku zaburzenia równowagi napięcia mięśni gałkoruchowych; zez jawny towarzyszący, oznaczający zauważalne złe ustawienie gałek ocznych; zez jawny nietowarzyszący, tzw. porażenny, który pojawia się w wyniku porażenia mięśnia, powodując zaburzenia motoryki gałki ocznej, w związku z czym ruch oka jest osłabiony lub niemożliwy. Powszechnie obserwuje się również zez zbieżny, objawiający się odchyleniem gałki ocznej w kierunku nosa, a także jego przeciwieństwo, czyli zez rozbieżny, który da się stwierdzić, obserwując odchylenie gałki ocznej w kierunku skroni. Z różnych przyczyn może ponadto pojawić się zez ku górze lub ku dołowi, podobnie jak zez skośny, który bywa spowodowany nadczynnością lub niedoczynnością mięśnia skośnego górnego bądź dolnego. Przeczytaj również: Skaza białkowa u niemowlaka - objawy i sposoby leczenia Leczenie zeza u dorosłych Leczenie zeza obejmuje metody zachowawcze i zabiegowe. Istotne jest wczesne wykrycie wady i odpowiednie dobranie środków w celu poprawy widzenia. Korektę wzroku uzyskuje się poprzez zastosowanie okularów i soczewek korekcyjnych. Pryzmatyczne okulary na zeza mogą być szklane lub w postaci folii naklejonej na okulary. W leczeniu zeza prowadzi się też rehabilitację obejmującą ćwiczenia pleoptyczne, polegające na zwiększeniu aktywności oka. Leczenie obejmuje poza tym zabiegi chirurgiczne. Operacja zeza ma na celu prawidłowe ułożenie gałek ocznych i polega na osłabieniu lub wzmocnieniu wybranych mięśni jednego bądź obojga oczu. Operacja zeza u dorosłych jest refundowana w ramach NFZ, jednak zabieg można wykonać także w prywatnym gabinecie. Ile kosztuje operacja zeza? Średni koszt waha się w przedziale 3000–4000 zł. Zabieg przeprowadza się w znieczuleniu ogólnym, na czczo. Zalecenia po operacji zeza obejmują stosowanie kropli i kontrolę okulistyczną. Gojenie się rany trwa od 3 do 5 tygodni, w czasie których stopniowo ustępuje obrzęk powiek i zaczerwienienie spojówek. Zamiennie stosuje się również toksynę botulinową, która wstrzykiwana w dane mięśnie gałki ocznej zmniejszają ich napięcie. Zez u niemowląt i dzieci – leczenie Sporadycznie dostrzegalny zez u niemowlaka do 3 miesiąca życia jest naturalnym zjawiskiem, gdyż w pierwszych miesiącach życia dziecka mięśnie okolicy oczu są jeszcze słabe. Może to powodować problemy z utrzymaniem gałek ocznych w prawidłowej pozycji, szczególnie podczas skupiania wzroku. Jednak jeżeli zezowanie nie ustępuje u dziecka starszego niż półroczne, należy skonsultować się z okulistą. Zez u niemowląt i dzieci dobrze rokuje. Wczesne wykrycie sprawia, że możliwe staje się stuprocentowe wyleczenie. Leczenie zeza w istotnym stopniu uzależnione jest od przyczyny problemu. Wady wzroku u dzieci mogą być niwelowane poprzez zastosowanie okularów korekcyjnych. W celu przywrócenia prawidłowego ustawienia gałek ocznych stosuje się także zasłanianie jednego oka, przez co drugie oko zmuszone jest to intensywniejszej pracy. Niekiedy jednak konieczny jest zabieg operacyjny. Podobnie jak w przypadku dorosłych, jest on refundowany. Zabieg najlepiej przeprowadzić do 6. roku życia, ponieważ w trakcie rozwoju gałki ocznej istnieją największe szanse na szybkie wyleczenie. W rekonwalescencji ważne jest postępowanie pooperacyjne. Zalecenia obejmują zwłaszcza ćwiczenia, np. wodzenie wzrokiem za palcem czy zabawką, a w przypadku występującej wady wzroku również noszenie okularów korekcyjnych. Bibliografia Allen i in., Okulistyka, Edra urban & Partner, Wrocław 2021. Hunter, Optyka okulistyczna, Górnicki Wydawnictwo Medyczne, Wrocław 2012. E. Oleszczyńska-Prost, Zez, Edra Urban & Partner, Wrocław 2011. Prost, Okulistyka dziecięca, Medical Education, Warszawa 2019. Data dodania: Osoba o zdrowych oczach patrzy w pożądanym kierunku, zawsze ustawiając oczy równolegle. Robi to bez udziału świadomości, a działanie takie umożliwia realizację zdolności widzenia obuocznego. Mechanika tej zdolności jest dość skomplikowana, gdyż patrząc na dany przedmiot, każde z oczu widzi go oddzielnie i przesyła do mózgu osobne, nieco różniące się obrazy. To mózg dokonuje scalenia ich w jeden, trójwymiarowy obraz, bazując na tym, że w siatkówce obu oczu uaktywnione zostały odpowiadające sobie receptory. Jeśli oczy nie są ustawione równolegle, tak jak to ma miejsce w przypadku zeza, ten mechanizm nie zadziała. Mózg odbiera nieprawidłowość i nie mogąc jej skompensować, wytłumia widzenie słabszym okiem albo powoduje wystąpienie widzenia podwójnego, które wpływa negatywnie na funkcjonowanie chorego. Definicja i podział choroby zezowej Zez nie jest problemem wyłącznie natury estetycznej. Z tego względu w literaturze medycznej używa się sformułowania “choroba zezowa”. Nierównoległe ustawienie gałek ocznych wiąże się z wieloma zaburzeniami widzenia jednoocznego i obuocznego, które nieleczone mogą prowadzić do poważnych powikłań. Wczesna diagnoza i wdrożenie odpowiedniej terapii mają ogromne znaczenie dla poprawy funkcjonowania narządu wzroku osoby z chorobą zezową. Zeza można podzielić między innymi ze względu na kierunek odchylenia oka od ustawienia równoległego. Rozróżnić możemy: zeza zbieżnego (ezotropia), zeza rozbieżnego (egzotropia), ustawienie oka ku górze (hipertropia), ustawienie oka ku dołowi (hipotropia), zeza skośnego do wewnątrz (incyklotropia), zeza skośnego na zewnątrz (ekscyklotropia), przy czym kąt odchylenia, czyli wielkość odchylenia zezowego może być stała lub zmienna, zaś zezować może zawsze to samo oko (zez jednooczny), lub raz jedno, raz drugie (zez naprzemienny). Inny podział zeza: zez ukryty występujący, gdy zaburzona jest równowaga napięcia mięśni odpowiedzialnych za ruch gałki ocznej, który zwykle nie powoduje utraty widzenia obuocznego. W sytuacji osłabienia mięśni spowodowanego urazem, niewykorygowaną wadą wzroku, chorobą, stresem czy dużym zmęczeniem zez się ujawnia, co sprawia, że chory widzi podwójnie; zez jawny towarzyszący, w którym występują wszystkie objawy i skutki zaburzenia; zez jawny porażenny, gdzie ruch oka w kierunku porażonego mięśnia jest niemożliwy albo osłabiony. Porażenie mięśni odpowiedzialnych za ruch gałki ocznej może dotyczyć jednego lub obu oczu. Jeśli wystąpi u małego dziecka, jego następstwa są takie same, jak zeza towarzyszącego. mikrozez Przyczyny i częstotliwość występowania zeza Objawem zeza jest nierównoległe ustawienie gałek ocznych. Jedynie w zezie ukrytym to nieprawidłowe ustawienie nie jest widoczne, lecz można je ujawnić podczas badania okulistycznego. Ujawnia się on samoistnie i objawia nieprawidłowym ustawieniem oka oraz widzeniem podwójnym. Ruchy oczu pozostają prawidłowe. Podobnie w zezie towarzyszącym jednoocznym ruchy oczu są prawidłowe, lecz zezujące oko widzi słabiej, zaś w zezie naprzemiennym nie występuje zaburzenie ostrości wzroku. W zezie porażennym ruch chorego oka lub obu oczu jest zaburzony i występuje podwójne widzenie. Wśród przyczyn powstawania zeza wyróżnić możemy: choroby mięśni gałkoruchowych bądź nerwów do nich prowadzących, choroby gałki ocznej lub oczodołu, wady refrakcji, choroby ośrodkowego układu nerwowego, czynniki dziedziczne, nieznaną etiologię. Jawny zez towarzyszący dotyczy głównie dzieci i występuje wśród ok. 5% całej populacji. W czasach, gdy opieka okulistyczna jest rozpowszechniona, występowanie zeza towarzyszącego u dorosłych jest rzadkie i dotyczy przede wszystkim osób, u których zaniedbano leczenie w dzieciństwie. Zez porażenny natomiast występuje głównie wśród dorosłych i rzadko objawia się u dzieci (głównie we wrodzonych chorobach neurologicznych). Zaburzenia będące następstwem choroby zezowej Skutki zeza znacząco wpływają na funkcjonowanie narządu wzroku, a co za tym idzie – na jakość życia osoby dotkniętej tą chorobą U dzieci, u których pojawi się jawny zez towarzyszący jednostronny, obraz pochodzący z chorego oka jako obraz słabszy i nieskorelowany z obrazem z oka zdrowego zostaje wytłumiony, co prowadzi do niedowidzenia oka i uniemożliwia wykształcenie się środkowej fiksacji siatkówkowej. Powyższe zaburzenia dotyczą tylko oka chorego, ale pojawiają się także zaburzenia widzenia obuocznego, takie jak zaburzenie widzenia przestrzennego lub brak jednoczesnej percepcji i fuzji obrazów w ośrodku wzroku w mózgu. Może także dochodzić do podwójnego widzenia, zamieszania obrazów, nieprawidłowej korespondencji siatkówkowej lub jej całkowitego braku. To ostatnie występuje zwłaszcza w przypadku zeza naprzemiennego, gdzie tłumienie bodźców wzrokowych dotyczy raz jednego oka, raz drugiego, zatem nie prowadzi do rozwoju niedowidzenia w żadnym z oczu. Próba kompensacji bodźców wzrokowych przez mózg sprawia, że miejsce fiksacji, które powinno znajdować się na plamce żółtej, w przypadku chorego oka zostaje przeniesione w inne, nieprawidłowe miejsce. Zaburzenia spowodowane zezem towarzyszącym pojawiają się w ciągu kilku do kilkunastu tygodni – tym szybciej, im młodszy i bardziej plastyczny jest mózg dziecka. W konsekwencji prowadzą do jednooczności, która stanowi przeszkodę w wykonywaniu wielu zawodów. Jeśli zez pojawi się w wieku późniejszym, kiedy widzenie obuoczne jest już w pełni wykształcone, prowadzi do podwójnego widzenia. Diagnostyka zeza Jako że zez to objaw patologiczny, badanie okulistyczne konieczne jest, gdy tylko dostrzeże się nieprawidłowe ustawienie oczu. Badaniem, które może wykonać nawet lekarz pierwszego kontaktu, jest test naprzemiennego zasłaniania oczu, gdzie lekarz zaleca pacjentowi patrzenie na punkt znajdujący się na wprost w odległości kilku metrów. Jeśli przy zasłanianiu bądź odsłanianiu oka gałki oczne wykonują jakikolwiek ruch, możemy mówić o zezie. Dalsze badania obejmują sprawdzenie symetrii i zakresu ruchów obu oczu, badanie wady wzroku, czyli refrakcji, badanie ostrości wzroku oraz określenie wielkości kąta zeza. Odchylenie zeza może być mierzone w stopniach kątowych lub pryzmodioptriach. Pomocne może być określenie widzenia przestrzennego do bliży i dali. Bada się także stan gałek ocznych, to jest ich przedniego odcinka oraz dna oka. Wszelkie informacje uzyskane w tych badaniach pozwalają określić przyczynę powstania zeza a, co za tym idzie – zdecydować, jakie leczenie będzie najskuteczniejsze. Jak leczyć chorobę zezową? Jeśli zez ukryty nie powoduje objawów takich jak bóle głowy, bóle oczu czy podwójne widzenie, leczenie może nie być konieczne. W przypadku pojawienia się tych objawów, lekarz może zalecić noszenie okularów pryzmatycznych, terapię widzenia lub zmianę stosowanej korekcji okularami. Ocenia się, że 50% zezów ukrytych wywołanych jest przez niewykorygowaną wadę wzroku – dlatego tak ważne w przypadku choroby zezowej jest prawidłowe wykorygowanie wady wzroku. Do korekcji wady wzroku można stosować okulary i soczewki kontaktowe twarde, hybrydowe lub miękkie, te ostatnie mogą okazać się szczególnie pomocne w dużej wadach wzroku lub dużych różnicach w wadzie wzroku między oczami. Jeśli zez ukryty przekształci się w zez jawny, wymaga leczenia operacyjnego w trybie pilnym lub stosowania okularów pryzmatycznych. Każde nagłe pojawienie się zeza wymaga natychmiastowej wizyty lekarskiej. Zez jawny towarzyszący zwykle wymaga noszenia okularów na stałe, a jeśli występuje niedowidzenie, można stosować regularne zasłanianie zdrowego oka (tzw. obtuacja) i prowadzić rehabilitację wzrokową, czyli tzw. ćwiczenia ortooptyczno-pleoptyczne. Od kilku lat można stosować rozszerzoną rzeczywistość jako uzupełnienie ćwiczeń i poprawę wyników leczenia. Przykładem jest amerykański system VIVID Vision, który skutecznie uzupełnia rehabilitację wzrokową oraz może być stosowany również w domu. Działanie tego systemu polega na stworzeniu trójwymiarowej rzeczywistości wirtualnej, która następnie jest podzielona na elementy przeznaczone osobno (lub częściowo wspólnie) dla oka lewego i prawego. Obraz przeznaczony dla oka słabszego jest wyraźnie naświetlony, podczas gdy obraz dla oka silniejszego jest ciemniejszy. Parametry przyciemnienia ustawia się indywidualnie do potrzeb danego pacjenta. Uczestnicząc w ćwiczeniach, pacjent obserwuje obydwa obrazy, podczas gdy jego ośrodek wzroku w mózgu łączy je w jedną spójną całość. Stopniowo jasność obydwu obrazów jest wyrównywana, a po serii ćwiczeń pacjent widzi połączone obrazy w pełni przestrzennie. W przypadku zeza o dużym kącie, zeza pionowego lub skośnego konieczne może się okazać leczenie operacyjne. Zez porażenny wymaga przede wszystkim leczenia neurologicznego często w zespole z endokrynologiem, internistą i chirurgiem szczękowo-twarzowym. W tym przypadku rola okulisty ogranicza się do leczenia zachowawczego poprzez stosowanie okularów pryzmatycznych i zalecenia ćwiczeń mięśni gałkoruchowych. Zez porażenny zwykle ustępuje z czasem, dlatego jego leczenie operacyjne można podjąć dopiero po upływie pół roku do roku od wystąpienia pierwszych objawów. W czasie operacji mięśni gałkoruchowych dokonuje się wzmocnienia bądź osłabienia wybranych mięśni chorego oka bądź obu oczu. Jeśli operację wykonuje się u osoby, u której proces wykształcania się widzenia dwuocznego został już zakończony, to jest u młodzieży lub dorosłych, przed operacją można wykonać próbę z pryzmatem, aby uniknąć doprowadzenia do podwójnego widzenia. U niektórych pacjentów można jedynie zmniejszyć kąt wielkości zeza, ponieważ względy funkcjonalne przeważają nad względami estetycznymi. Jeśli leczenie zeza rozpocznie się odpowiednio wcześnie, zwłaszcza w przypadku młodszych dzieci, możliwe jest uzyskanie całkowitego wyleczenia. Dlatego tak ważna jest prawidłowa diagnostyka i obserwacja dzieci w przychodni ogólnej. Jest to szczególnie istotne, jeśli w rodzinie dziecka występował zez, wady refrakcji, niedowidzenie bądź inne choroby oczu. Miała półtora roku, była bardzo wesoła. Śmiała się i bawiła z pielęgniarkami. Gdy trafiła na salę operacyjną, wpadła w taką histerię, że lekarze z wielkim trudem podali jej znieczulenie. O oswajaniu strachu i roli rodzica w szpitalu rozmawiamy z ordynatorem anestezjologii z Centrum Zdrowia Dziecka. Zobacz film: "Biopsja szpiku kostnego u dzieci bez znieczulenia" 1. Anestezjolog o pokonywaniu lęku przed operacją Maska, przez którą jest podawane znieczulenie przypomina tę do inhalacji, a na sali przed i po operacji na dzieci czekają monitory, na których wyświetlana jest bajka o Kubusiu Puchatku. Wszystko po to, by złagodzić ból i strach dzieci, które muszą przejść operację. Katarzyna Grzęda-Łozicka, redakcja WP abcZdrowie: Co mówić, a czego nie mówić dziecku przed operacją? Prof. Andrzej Piotrowski, kierownik Kliniki Anestezjologii i Intensywnej Terapii Centrum Zdrowia Dziecka: Nie powinno się kłamać przede wszystkim. Nie wolno mówić dziecku, że pójdzie na zdjęcie (prześwietlenie), kiedy czeka go operacja guza mózgu. Znieczulenie jest wykonywane zawsze wcześniej, zanim zacznie się operacja. A czy opowiadając dzieciom o wszystkim nie straszymy ich niepotrzebnie? Rozmowa jest bardzo ważna. Nie może być zaskoczenia. Mówimy, że dziecko będzie spało, a potem się obudzi. Mówimy, że będzie miało wenflon, ale potem pielęgniarka go wyjmie. To ważne, żeby dzieci wiedziały, co to jest, bo często boją się strasznie, że im przez to wypłynie cała krew. Wiele dzieci korzysta teraz z inhalacji, warto im pokazać taką maseczkę przed operacją. Powiedzieć, że podobną dostaną w szpitalu i przez nią będzie podane znieczulenie. Rodzice, których pan spotyka przed zabiegiem często są bardziej zestresowani niż dzieci. O czym muszą pamiętać? Rodzice powinni pamiętać, że dziecko będzie przeżywało ogromny stres, będzie musiało być na czczo przed zabiegiem, będzie od nich częściowo odizolowane. Ale też uspokajamy rodziców, że operacja nie będzie dziecka bolała. Wcześniej przed zabiegiem anestezjolog spotyka się z dzieckiem i jego rodzicami i opowiada o tym, jak będzie wyglądać zabieg. A jak odbywa się samo znieczulenie? Najpierw poddajemy dziecko płytszej lub głębszej narkozie w zależności od wieku. Pół godziny przed zabiegiem dajemy w postaci tabletki lub rozpuszczonej ampułki lekarstwo rozluźniające. Potocznie nazywa się go ”głupim Jasiem”, bo dzieci często się po nim śmieją. Dzięki temu w momencie, kiedy dziecko jest zabierane na salę operacyjną nie będzie odczuwało strachu, co więcej lek ten powoduje niepamięć. Czyli dziecko zupełnie nie pamięta zabiegu? Nic nie pamięta, przynajmniej nie powinno pamiętać. Dziecko może pamiętać tylko, że zjechało na salę operacyjną. Czy dziecko może pić lub jeść przed zabiegiem? Dziecko nie może jeść posiłku przez 6 godzin przed zabiegiem. Wyjątkiem jest pokarm matki, który wolno podawać do 4 godzin przed operacją. Wiele osób zapomina, że można pić wodę, herbatę lub sok przezroczysty do dwóch godzin przed operacją. Można, a nawet trzeba pić, bo jak ktoś nie pije całą noc przed zabiegiem, to zaczyna być odwodniony i wtedy znikają żyły. A jak się odbywa samo usypianie? Są dwie metody. Jeśli już jest założony wenflon, wtedy leki podajemy dożylnie. I drugi sposób, zwłaszcza jak jest to małe dziecko, usypiamy je za pomocą maseczki, do której podaje się tlen i środki usypiające. To działa w ciągu dwóch minut i dopiero wtedy zakładamy wkłucie dożylne. Moje 3-letnie dziecko po operacji opowiadało mi, że pani kazała mu wybrać zapach w maseczce i on poprosił o zapach miodku. To możliwe? W rzeczywistości ten zapach przypomina bardziej mazaki ścieralne albo zapach zgniłych jabłek i gruszek. Możemy go zneutralizować przez dodanie gazu rozweselającego. Ale my możemy dziecku zasugerować, jak to będzie pachnieć. Dzieci w 90 procentach poddają się naszej sugestii. A jak jest z obecnością rodziców na sali? Jak długo mogą zostać przy dziecku? To zależy od polityki szpitala i rodzaju zabiegów. W niektórych przypadkach rodzic może być do ostatniej chwili, czyli aż do momentu usypiania maseczką. O czym pamiętać? Ważne, żeby rodzic nie był zmęczony. Dwa, trzy razy w tygodniu mamy na sali omdlenie rodzica albo ze stresu, albo dlatego, że rodzic wcześniej nie jadł. W Holandii spotkałem się z tym, że rodzice są przy usypianiu dziecku cały czas. W niektórych sytuacjach zdarza się nawet tak, że to matka podaje dziecku maskę ze środkiem usypiającym. Ale tam w Utrechcie zawsze był przy takim rodzicu pracownik socjalny, który się nim zajmował. W Polsce jest różnie. W niektórych szpitalach rodzic nadal jest uważany za potencjalne źródło zarażenia chorobami. A po operacji rodzic jest z dzieckiem? Staramy się, żeby dziecko wyjechało z sali operacyjnej w półśnie, później trafia do sali wybudzeń, gdzie jest już z rodzicem. To jest bardzo ważne, żeby była taka sala, w której pod okiem pielęgniarek, pod kontrolą monitora, dziecko dochodzi do siebie. Budzenie pacjenta trwa 30-40 minut. Obecność rodzica po zabiegu jest bardzo ważna. Ważne jest, żeby uspokoił dziecko, żeby przypomniał mu, gdzie jest, bo często dziecko tego nie pamięta. Na sali pooperacyjnej są też bajki? Tak, monitory z bajkami są dostępne i na sali przedoperacyjnej i na sali wybudzeń. Na dzieci czekają też przytulanki, które podarowała nam jedna z fundacji. Wszystko po to, żeby jak najmocniej złagodzić stres. Zdarzają się nieprzewidziane sytuacje? Pamięta pan jakiś szczególny przypadek? Mam dwa takie przypadki. Raz miałem do czynienia z dzieckiem z ciężkim autyzmem. Kiedy mama przywiozła go do szpitala zupełnie nie dało się dotknąć. Nie pomogło znieczulenie, dziecko zwijało się w kokon. Wtedy udało nam się podać inny środek znieczulający do picia i szczęśliwie udało się go zbadać. Groziło mu usunięcia jądra. I drugi taki przypadek. Przyszła mała dziewczynka, miała półtora roku i była bardzo wesoła i z jakiegoś powodu nie dostała ”głupiego Jasia”. Bawiła się z pielęgniarkami i śmiała przed zabiegiem, już na bloku operacyjnym. W momencie, kiedy trafiła na salę operacyjną wpadła w totalną panikę, tak że nie mogliśmy sobie z nią poradzić, żeby ją uśpić. Z dziećmi ”nigdy nie wiadomo”. To dowód na to, że leki uspokajające przed zabiegiem są bardzo ważne. Każdego dnia w Centrum Zdrowia Dziecka jest wykonywanych około 30 operacji. Te łatwiejsze trwają 30 minut, najpoważniejsze nawet 6-7 godzin. Do dyspozycji lekarzy jest 11 sal operacyjnych. Masz newsa, zdjęcie lub filmik? Prześlij nam przez Rekomendowane przez naszych ekspertów polecamy

operacja zeza skośnego u dzieci